De bouw van de Mariakapel

De gevel van de kapel is grotendeels uitgevoerd in titaanzinken felsplaten met een reliëfstructuur. De draagconstructie is opgebouwd uit eiken kolommen en liggers. De compacte ruimte heeft een grote glaspui die uitkijkt over het oneindige veld waar een kruis is geplaatst. Het zicht op het kruis wordt begeleid door twee rijen berken en geeft de ruimte maar ook de directe omgeving haar sacrale beleving.

De wanden zijn van de vloer opgetild en zweven op een glasstrook. De gehele ruimte lijkt zo los te komen van de aarde. Dit in combinatie met het oneindige uitzicht tilt de bezoeker even uit boven het alledaagse. Vanaf het hoogste punt loopt het licht hellende dak door over de entreedeuren en wordt beëindigd door een muur van metselwerk. De buitenstenen hebben het motief van de berkenbomenschors die voor de kapel staan, aan de buitenzijde springen enkele stenen iets naar voren hierin komen de takken van de berkenbomen terug. Het optillen van de kapelruimte en anderzijds het verbinden met de grond via een muur verwijst naar de symboliek van hemel en aarde: vóór de entree de binding met de aarde en in de ruimte loskomen van het materiële.